Hoeveel Chinezen passen er in een bus?

Zo. Alweer een reisblog en dit keer uit het best wel koude Jiuzhaigou. Maar laten we bij het begin beginnen.

We kunnen wel stellen dat de nachttrein echt overleven was, wat een drukte! Het Zuidstation van Xi'an was meer een wachthalletje, waar je niet eerder dan een halfuur van tevoren naar binnen mocht en dus hebben we net als alle Chinezen buiten gewacht en ons vermaakt met een kaartspelletje. Doordat alles in het Chinees stond aangegeven, hebben we random uitleg aan iemand gevraagd, die iemand was Frank/Zhou Yi en kwam ons later in de trein ook nog gezellig opzoeken.
12 uur later en maar 3 uur slaap verder kwamen we aan in Chengdu. We mochten nog niet inchecken en hebben dus een parkje opgezocht. Best een leuk park met allemaal waterplekken, vooral voor het vermaak van kinderen. Daar was Jesse dus goed op zijn plek hahaha. De eerste dag in Chengdu hebben we dus vooral rustig aan gedaan en dat was ook wel verstandig met de hitte.

Onze volgende dag in Chengdu begon vroeg. Met de bus zijn we richting het pandapark vertrokken, lekker op tijd om zo de drukte deels te ontlopen en de panda's op hun 'actiefste' moment van de dag te zien. 's Ochtends stoorden we de panda's tijdens hun ontbijt, waar ze nonchalant lekker bamboo aan het kanen waren. Bij elk panda verblijf was het redelijk druk, maar gelukkig zijn de Chinezen niet zo groot, waardoor we genoeg konden zien en gemakkelijk foto's konden maken. Na een panda met ADHD te zien die alleen maar z'n moeder aan het pesten was gingen we naar de baby panda's waar we ongeveer een half uur in de rij hebben gestaan om 10 seconden naar baby panda's in een box te kijken. De drukte was daarna al helemaal te merken toen we de bus terug wouden nemen en mensen vrij hard aan het duwen waren om maar een plekje in de bus te veroveren. Dit resulteerde er natuurlijk in dat wij gewoon een zitplek hadden :). De middag hebben we gevuld met het kopen van treinkaartjes en het bezoeken van de TV toren. Je had hier een goed uitzicht over de stad en naast het binnen gedeelte was er ook een buitendek. Hier hadden ze platformen met een glazen vloer en kon je zo recht naar beneden kijken. Marleen heeft dit met trillende beentjes getrotseerd, helaas was Jesse niet zo stoer als hij altijd doet geloven. 'S avonds hebben we ons aan de traditionele hotpot gewaagd. Er was een wachtrij en dus werden wij met een Chinees nummer en een bakje zonnebloempitten op de stoep neergezet. De hotpot zelf was een hele ervaring, leuk om een keer mee te maken maar niet voor verdere herhaling vatbaar. We werden wel heel lief door allerlei andere gasten geholpen over hoe het eigenlijk allemaal moest. We hadden een spicy bouillon bak en een niet spicy variant met een vissenkop erin. Naast een paar gewone vleesjes en groente was er vooral veel orgaanvlees te krijgen. Een bijzondere ervaring dus. De culinaire hoofdstad van China laat dus nog even op zich wachten met heerlijkheden voor ons. (De dag ervoor was qua eten al helemaal geen succes. Lees koude loempia's, drie dumplings en koud vlees)

Vandaag was het vroeg opstaan om de bus naar Jiuzhaigou te nemen. Een geweldig mooie rit van 11 uur dwars door te bergen heen met geweldig uitzicht. Het standaard lijstje lezen - slapen - eten - naar buiten kijken werd meerdere keren herhaald en daarmee gingen de 11 uren nog best snel voorbij. We bleven tijdens de busrit beiden ook maar herhalen dat dit de reistijd meer dan waard is, en dan hebben we het park nog niet eens gezien. Na aangekomen te zijn was het temperatuur verschil 15 graden in vergelijking met het weer van gister in Chengdu. Om de kosten wat te drukken hadden we er deze keer maar voor gekozen om op een dorm te slapen met 4 anderen. Helaas was deze overgeboekt toen we aankwamen. Daarom kregen we een twee persoons kamer met elektrische dekens voor dezelfde prijs :). Wat hebben we het ook vervelend hier.

Vanavond lekker op tijd naar bed om morgen weer vroeg op te staan voor een bezoek aan het Jiuzhaigou National park en met eigen ogen te zien of het net zo mooi is als de plaatjes ons doen geloven.