Vals plat

Daar zijn we weer hoor. Het heeft even geduurd, waardoor zelfs wij hard na moesten denken wat we de laatste dag in Chengdu ook al weer hebben gedaan. We begonnen de zonnige dag in het People's park, de naam zegt het al een park voor de mensen. Er was hier dan ook van alles te zien en beleven. Tai Chi, muziek en dans optredens, monumenten, theehuizen, roeibootjes en een vrouwenmarkt. Die vrouwenmarkt houdt in dat moeders hun dochters in het park aan de man proberen te helpen, want een left over zijn is echt een schande voor de familie. Na een rustig rondje zijn we bij een theehuis gaan zitten. Hier hebben we, zoals je al kan raden, thee gedronken. Je krijgt als je een kopje besteld, een volledige thermoskan van 3L erbij zodat je kon blijven aanvullen. Jesse heeft hier op het terras ook nog een traditionele oor schoonmaak behandeling ondergaan. Een paar wattenstaafjes er door onder begeleiding van de trilling van een stemvork en klaar is kees. We hebben ons vervolgens naar Jinli street begeven. Een traditioneel straatje in Chengdu met allerlei prullaria- en etenskraampjes. Hier hing een heel gezellig sfeertje en hebben we lekker wat rondgekeken. Van al dit toeristische geslenter kregen we honger en daarom liepen we naar een wijkje met allerlei restaurantjes. Geheel toevallig kwamen we daar twee jongens van de studiereis tegen, die daar met een grotere groep van plan waren te eten, wat is de wereld toch klein. We hebben ons daar maar bijgevoegd en hebben uiteindelijk met z'n elven van wat lekkere gerechten genoten. Om de avond goed af te sluiten, hebben we nog een barretje opgezocht. Hier presteerden ze het om gratis bier te schenken tussen 20 en 22 uur, zonder failliet te gaan. Toch zijn wij nog redelijk op tijd richting hostel teruggekeerd om onze tassen te pakken en een beetje op tijd de ogen toe te doen.

De dag erna was het tijd voor onze eerste binnenlandse vlucht. Dit stelde niet heel veel voor, de vlucht duurde maar een uurtje en leek dus meer op stijgen en dalen. Eenmaal in Lijiang hebben we meteen de oude stad verkend. Een erg gezellig stadje, maar wel nare stenen om overheen te lopen. Onze eindbestemming was de black dragon pool, een meertje met uitzicht op het gebergte. Op de foto's zag dit er toch groter uit dan in werkelijkheid, een rondje om het meer was dan ook zo gebeurd. Dit was ook goed, want we moesten op tijd terug naar het hostel om aan te schuiven voor het eten. We hebben hier echt fantastisch lekker gegeten, het eten bleef maar komen. En de oma des huizes bleef maar meer eten opdringen, zoals het hoort. Aan tafel hebben we erg gezellig met Denen en een Nederlandse jongen gekletst.

Omdat het weer niet heel helder was en het ons toch een te duur grapje werd om voor nul uitzicht de berg op te gaan, hebben we fietsen gehuurd. Vol goede moed begonnen we deze tocht, want als Nederlander kunnen wij veeeeeel beter fietsen dan de Chinezen. De vaste route is het bezoeken van het kleine dorpje Baisha, dit bleek helaas een slap aftreksel van de old town in Lijiang. Er was geen klap te doen, op één winkelstraatje met antiekzaakjes (lees slechte kringloopwinkels). We wilden nog verder fietsen. Maar op de mountainbikes die we mee hadden viel het nog vies tegen om een vals platte heling op te fietsen. Dus keerden we ons om en dat ging nog best hard naar beneden, helaas zaten er ook wat drempel in de weg, waardoor Marleen heel vals, plat op haar smoel ging. Blijkbaar kunnen we toch niet zo goed fietsen. De volgende keer maar op een scooter.

De planning werd wat omgegooid door de valpartij en daarom hebben we er de dag erna lekker rustig aangedaan. Lekker spelletjes gespeeld en 's middags hebben we maar weer de toerist uitgehangen en de rest van de old town verkend. Hier hebben we ons lang kunnen vermaken met het jagen naar souvenirs en vooral het afdingen ervan. Op de weg terug naar het guesthouse moest Jesse er toch aan geloven. Hij moest toch echt een keer naar de kapper. Met 5 kappers in één straat werd er maar beoordeeld op de drukte van de salon en of de kappers er een beetje normaal uitzagen. Al met al was het een succes. Voor 3,5 euro een knipbeurt en twee wasbeurten (voor en na het knippen). Jesse kwam vooral heel netjes en strak gekamd bij de kapper vandaan, maar met een beetje wax is dat zo opgelost.

De laatste volle dag in Lijiang waren we vroeg uit de veren om richting de Tiger Leaping Gorge te vertrekken. Een 'korte' busrit, van maar drie uur, bracht ons naar dit fantastische mooie gebied. Bij het guesthouse Tina's werden we afgezet en zijn we eerst naar beneden afgedaald. Het stukje van de kloof die wij bewandelden werd niet onderhouden door de overheid, maar door de bevolking. Spannend! De route begon redelijk rustig, met een pad met rotsen naar beneden. Na een tijd kwamen we bij een mooi uitzicht platform aan en hebben we wat mooie foto's gemaakt. De verdere afdaling naar beneden werd wat lastiger en uiteindelijk kwamen we stukken tegen met wat schrale plankjes en enge trappetjes naar beneden. Dat was best even spannend. Het laatste stukje van de afdaling liepen we in een inham van de berg. We hadden nog verder kunnen afdalen naar een touwbrug richting een grote rots. Maar door het fietsongelukje was de gewone route al een best pittige uitdaging en hebben we de keuze gemaakt dit niet te doen. Dat was maar goed ook, want de beklimming was aardig zwaar. Tijdens de weg omhoog was er de keuze voor een ladder van 15 meter steil omhoog of via het 'normale' slingerende rotspad omhoog. Na een ruim uur kwamen we terug bij Tina's guesthouse.Na een paar keer omhoog te hebben gekeken zijn we toch maar voor het stenen pad gegaan. Bij Tina's guesthouse hebben we genoten van een lekkere lunch en zijn we met de bus terug naar Lijiang gegaan. De familiemaaltijd van het hostel was vanavond hotpot met kip, aardappel, tofu en groente. Niet de hotpot zoals in één van de vorige verhalen is beschreven, maar een koperen pot met kolen en een soort stoofpot erin. Het was best lekker en natuurlijk moesten we alsmaar meer eten van 'oma'. Dit keer niet alleen eten, want ook haar eigen gemaakt likeur kwam op tafel. Jesse heeft daar samen met een Koreaan flink van genoten. Met rode wangen (bij Jesse dan) werd daarna dus de tas gepakt als voorbereiding op onze nieuwe avontuur, Dali.