We want meer

7 oktober 2016 - Chengdu, China

De afgelopen drie dagen stonden in het teken van Jiuzhaigou National Park. Jiuzhaigou ligt helaas zo'n 10 uur met de bus verwijderd van Chengdu, dus dit resulteerde in twee dagen bussen en 1 dag heeeul veel lopen.

Gisteren waren we vroeg uit de veren om op tijd bij het park aan te komen en de drukte te vermijden. Toch stonden we om 8 uur 's ochtends al in een aardige rij op de bus van het park te wachten die ons naar de eerste stop zou brengen. Hier merkten we ook meteen weer dat logica in het Chinese woordenboek zeldzaam is. Er worden netjes rijen gevormd voor de toegang tot het park, maar wanneer we vervolgens op de bus moeten wachten er van nette rijen geen sprake meer is. Direct zag je al de mooie meertjes en Tibetaanse dorpjes (Er zijn namelijk gewoon een aantal dorpjes op het park waar mensen wonen). Het park heeft 114 meren en watervallen van wel 65 meter hoog. Als eerste gingen we naar het oostelijke uiteinde van het park, waar we aankwamen bij het grootste meer dat daar aanwezig is op meer dan 3000 meter hoogte. Prachtig om te zien en helderblauw. Een stukje verder kwamen we bij het volgende meer aan, waar de kleuren nog mooier te zien waren (deze was kleiner en ondieper), dit meertje wordt hoe toepasselijk ook het vijfkleurige meer genoemd.

Hierna namen we de bus naar het uiteinde van het westelijk deel van het park. Hier waren meerdere blauw heldere meren, stromingen en watervallen. Hier konden we langslopen op de strak aangelegde vlonderpaden die door de bossen gingen van meer naar meer. Dit resulteerde erin dat we aan het eind van de dag ongeveer 26 km hadden gelopen en dit toch ook wel aardig begonnen te voelen. Helaas was er toen de beentjes pijn begonnen te doen geen bus meer te vinden en waren we genoodzaakt nog verder te lopen. Hierdoor kunnen we wel stellen dat we het hele park gezien hebben en dat is toch best een prestatie (de lonely planet zegt dat je daar 2 dagen voor nodig hebt).

Het is lastig te beschrijven hoe mooi het park was en wat voor indruk het maakt, gelukkig hebben we hier de foto's voor. Al met al was het zeker de busritten waard en hopen we nog een meer natuur als deze te mogen bewonderen tijdens onze reis.

Vandaag zijn we weer met de bus terug vetrokken naar Chengdu. Deze keer deden we er maar liefst drie uur minder lang over, alleen was de rit op de een of andere manier een stuk hobbeliger dan de heen weg. Af en toe viel er wat bagage naar beneden, maar het meest opvallende was toch wel dat iemand z'n nagels begon te knippen in de bus en deze lekker op de grond liet vallen. Bij een van de plaspauzes die we hielden, was er een soort van openluchtslager aanwezig. Hier zag je de kop en de poten van de koe op de grond liggen, de ruggengraat in een bak en de rest van het vlees aan oude vleeshaken. En dit allemaal 3 meter van de wc vandaan. Nou ja wc, een gleuf boven een beekje, waar we toch elke keer 1 yuan voor moesten neertellen. Toch was de rit zo voorbij en kwamen we gelukkig weer veilig aan in Chengdu.

Morgen maar even weer een keertje wat langer slapen en alweer de laatste dag in Chengdu, voordat we naar Lijiang vliegen. Dus dat geeft ons de kans om nog iets meer van Chengdu te ontdekken en er een relaxte dag van te maken.

Foto’s